La selmana pasada
la Xunta Xeneral aprobó una “Llei d’Autoridá del Profesor”, norma que, “por
casualidaes de la vida”, tamién ta vixente n’otres comunidaes onde manden
formaciones drechistes como’l PP o Coalición Canaria: Madrid, Valencia, La Rioxa,
Castiella-La Mancha, Canaries y Galiza. Pero nesti casu l’aniciativa provién d’otra
fuercia d’esa fastera ideolóxica, “los maxentes”, UPyD.
La propuesta d’UPyD
salió alantre gracies al sofitu de PP y Foro –tanto monta, monta tanto-, polo
que dende agora l’autoridá del profesoráu va a ser asemeyada a la que tien, por
exemplu, un policía. Personalmente nun toi a favor d’esta midida, nun creo que
tirar pel “autoritarismu” seya la forma d’atayar los problemes qu’hai nesti
ámbitu, que precisamente son munchos y de muncha importancia, y pa los que
dende UPyD nun tienen iniciativa dala.
A lo llargo d’esti
cursu escolar vimos munches movilizaciones nel ámbitu educativu; fuelgues
estudiantiles, del profesoráu, manifestaciones, concentraciones, clases na cai,
etc. Neses protestes nun vimos nenguna pancarta que punxera “autoridá pal
profesoráu”. Sí vimos munches diciendo “LOMCE non”, “Escuela pública, llaica y
de calidá”, “non a los retayos de plantiya y salarios”, “condiciones dignes pa
los interinos”… En definitiva, una serie de reclamos de fondu sobre’l sistema
educativu en distintos ámbitos, que dende cada organización se podrá ver dende
una perspeutiva, pero que dende lluéu son vindicaciones muncho más fonderes que
la superficialidá de la normativa aprobada pola Xunta Xeneral.
Una vez más vemos
cómo dende UPyD, como’l restu de fuercies sistémiques, namái se proponen
cuestiones superficiales, ensin entrar nunca nel raigañu. Ye perfácil atacar a
les autonomíes, los coches oficiales, dicir que’l problema del sistema
educativu ye la falta d’autoridá, y demás discursos populistes que nel contestu
actual son esitosos, pero dende lluéu nun suponen nenguna igua real, sinon más
bien maquillaxe col que tapecer les vergoñes d’un capitalismu podre, traducíu
nun estáu opresor a munchos niveles.
Lo pior de too ye
que pesie a ser el mesmu perru capitalista uniformizador, pero con un collar
maxenta,sigue convenciendo a un garrapiellu xente, nel casu asturianu la
suficiente p’algamar un diputáu clave, la llave de gobiernu n’Asturies. Ye un
partíu cola gobernabilidá d’Asturies nes sos manes, cola consiguiente
influyencia qu’ello podría suponer a munchos niveles, pero na práutica namái
vemos otra cara centraliega y superficial, una pata más cola que caltener en
pie la cadarma del poder.
No hay comentarios:
Publicar un comentario